mijn school leven

Zoals je -als het goed is- al een beetje hebt kunnen lezen uit mijn eerste blog, was ik tijdens mijn kinderjaren erg verlegen en onzeker. Op scholen was dit ook het geval.

Bij elke school was ik onzeker, verlegen en had ik zeer weinig zelfvertrouwen. Met elke school bedoel ik de basisschool, middelbareschool en het mbo. Daardoor had ik weinig vrienden en voelde ik mij er niet bij horen. Dit kon ook komen omdat ik vaak andere interesses had dan mijn leeftijdsgenoten. Hierbij hebben zeker de instanties zoals MEE en de Bascule mij geholpen, maar ook als ik vrienden had die wel zeker van zichzelf waren en vol zelfvertrouwen zaten, dan hielp mij dit echt enorm. 

Waar ik ook tegen aan liep was dat ik absoluut niet goed was in rekenen. Daarentegen in taal was ik weer heel goed. Tijdens de lessen durfde ik nooit mijn vinger op te steken voor vragen, want ik was bang dat ik iets verkeerds zou vragen of zeggen en dat iedereen mij dan aan zou kijken. Echt in het middelpunt staan vond ik vreselijk. Ik had ook een hekel aan gym, ging liever verder met huiswerk of handvaardigheid. Maar dit mocht niet natuurlijk.

Maar hoe ouder ik wordt, hoe beter dingen gaan. Ondertussen ben ik al een stuk zekerder van mijzelf, niet meer zo onzeker en verlegen. Vaak stop ik niet eens met praten. 

Ik kreeg toen in groep 8 praktijk advies en ben na mijn middelbare (mijn middelbare school was een speciale school voor kinderen met autisme) naar mbo 1 gegaan en heb ondertussen al mbo 3 afgerond.

Zo zie je maar.. ik kom er wel! 

Liefs,

Mij