Gekopieerd en aangeleerd gedrag

Onderhand weet ik niet zo goed meer wat ik heb gekopieerd qua gedrag. Veel is ook aangeleerd. Want, de persoon wie ik nu ben, is dat echt wie 'ik' ben? Of zijn het allemaal verschillende mensen bij elkaar die ik door de jaren heen heb 'gekopieerd'. 

Ik weet dat ik veel gedrag over neem van anderen. Omdat in mijn ogen dat leuke mensen zijn, of doordat hun leuk worden gevonden door andere dan probeer ik dat ook over te nemen (oftewel, na te doen). Door dat gedrag over te nemen, denk ik dat anderen mij misschien ook leuker gaan vinden. Is meestal niet het geval.. en dan stop ik weer met dat gedrag. 

Dus wat nu als ik wel mijzelf ben -maar met heel veel verschillende persoonlijkheden? Gewoon omdat ik altijd maar blijf kopiëren van anderen. Als ik iets zie wat ik mooi, cool, sexy, of leuk vindt, dan wil ik dat ook hebben/doen. 

Bijvoorbeeld tattoo's, piercings, alternatieve kleding/haar, en geverfd haar - dit zijn dingen die ik mooi vindt. Dat weet ik, omdat ik dat al mooi vond van kleins af aan. Mijn mening is ook dat iedereen zichzelf moet zijn en er zo bij moet lopen hoe die zelf wilt. Want ik heb daar niks over te zeggen. Tenslotte hun lijf en als een ander er gelukkig mee is, waarom zou het mij dan irriteren? 

Vroeger toen ik klein was werd mij van alles aangeleerd. Dat vond ik stom. Bijvoorbeeld verplicht erbij blijven op feestjes. Waarom zou een ander dit voor mij moeten bepalen? Of altijd verplicht ergens mee naar toe. Dus nu doe ik dat soort dingen maar, omdat dat de 'sociale norm' is. Wat ik dus ook echt onzin vindt. Volgens mij ben ik op deze wereld om mij gelukkig te maken en niet anderen? Eh, alright. Zullen mensen wel weer egoïstisch vinden. 

Maar goed.. waar ik ook achter ben gekomen is dat je overal maar snel moet zijn. Ik ga het voortaan maar 'de snelle maatschappij' noemen, denk ik. Goh, als je eventjes wat meer tijd nodig hebt in de supermarkt staan ze al achter je te zuchten. 

Helaas (of niet) ben ik erg beïnvloedbaar. Vooral door mijn omgeving. Ook al zie ik dingen anders, als de meeste mensen uit mijn omgeving het op een bepaalde manier zien en ik zie het alsnog anders, dan ga ik er maar in mee. Want ik heb geen zin in discussie (ik ben niet goed in discussie voeren of duidelijk mijn mening geven, tenzij ik het schrijf) en dan kan ik in dat soort gevallen weglopen. Maar dat is dan meer eigen frustratie omdat ik mij niet kan verwoorden. Het kan er namelijk onhandig uitkomen. 

Dus dat betekent dat ik mij altijd maar aanpas aan mijn omgeving. Alleen, dit kan toch ook niet de bedoeling zijn? Volgens mij passen hun zich ook niet aan mij aan. In de zin van als ik een mening zou hebben ergens over dat daar naar wordt geluisterd. Maar dat gevoel/idee heb ik niet.

Eigenlijk accepteer ik meestal alles maar van anderen wat ze zeggen zodat ze mij aardig vinden. Door het continu kopiëren, aanpassen aan anderen (of omgeving) weet ik soms echt niet meer wie ik ben. Voor mij gevoel ben ik elke dag een ander persoon.

En ja, het is weer die tijd van de maand. Mocht je het je afvragen na het lezen. Zelf heb ik nu ook hoofdpijn. Ik ga snacken, groetjes!

Liefs,

Mij