Wat wil ik eigenlijk met mijn leven?

Er zijn toch wel dingen waar ik veel over na denk. Ik denk natuurlijk over vrijwel van alles na, maar dit het meeste van de tijd.

Wil ik wel mijn hele leven in een winkel werken? Als ik dit aan mijzelf vraag, is het antwoord 'nee'. 

Rond mijn 18e kreeg ik een bijbaan bij de Wibra. Hartstikke leuk vond ik dat, want ik voelde mij daar op mijn plek. Een veilig gevoel gaf het. En dat ik niet alles meteen begreep, dat vonden ze niet erg. Ik deed toen ook 1,5 jaar erover om kassa te leren. Dat kwam doordat ik verlegen was, angst had voor de klanten en moeite had met rekenen. (als iemand wat bij gaf terwijl ik het al had ingetoetst dan raakte ik in de war). 

Ondertussen liep mijn contract af en moest ik een vast contract krijgen. Daarom besloot ik om BBL opleidingen bij hun te gaan volgen. Maar niet om de goede redenen. Mijn redenen waren voornamelijk zodat ik dan nog werk had op een plek waar ik mij veilig voelde. Waar ik wist hoe dingen werkte. En een klein beetje omdat ik het wel leuk vond om klanten te helpen.

Gelukkig na 4+ jaar ben ik een stuk zelfverzekerder, weet beter wat ik wel en niet wil. Dat ga ik nu inzien. Wat ik wel leuk vond was echt klanten adviseren. Dat kon daar niet, dus ging ergens anders werken. Ik wilde ook wel weer wat nieuws leren! 

Dit was bij de Big Bazar. Helaas vond ik dit niet zo leuk, omdat het best veel op de Wibra leek qua werkzaamheden. Ik was niet snel genoeg en kon het tempo niet bijhouden. Na een maandje was ik daar weg en begon ik bij de Blokker. Hier vond ik het al leuker! In de ochtend kassa en 's middags klanten adviseren. De vracht heb ik maar 1 keer mee geholpen want die kwam daar pas in de avond en ik werkte overdag meestal. Dat tempo kon ik ook niet bijhouden. Toen kwam corona en doordat ik in mijn proeftijd zat moest ik er weg. 

Nu werk ik dan 1+ jaar bij de Pets Place, waar ik het echt enorm naar mijn zin heb! Hele leuke collega's, sommige klanten zijn leuk en ik vindt de werkzaamheden leuk. Het is opzich wel redelijk duidelijk wat er gedaan moet worden, maar toch blijf ik aansturing nodig hebben. En dan nog de vracht.. Dat is gewoon niet voor mij weggelegd. Maar ik probeer het wel.

En dan toch.. ik heb dus een leuke baan. Maar er blijft iets 'branden' van binnen. Alsof er toch wat mist. Ik kijk zo vaak naar verschillende opleidingen en cursussen. Ook doe ik af en toe studiekeuze testen en elke keer komt er wat anders uit. 

Het gevoel wordt alleen maar sterker. Dus ik moet er iets mee doen. Mijn omgeving kan wel zeggen 'laat het los, je hebt werkt'. Ja, maar wat als ik mijn opleidingen (dus mijn werk) om de verkeerde redenen heb gekozen? Ik heb namelijk niet het gevoel dat ik nou super goed ben in mijn werk. Eerder 'prima, kan beter'. Kan ook niet goed zijn lijkt mij.

Even wat plus en min punten benoemen:

+ punten: sociaal (maar kan nog beter), creatief, zorgzaam, nauwkeurig, betrokken, meegaand, georganiseerd, luisteraar, loyaal, rustig (maar kan heel enthousiast zijn en hierdoor drukker overkomen), kinderlijk (+ punt of niet?), altijd op tijd/te vroeg, duidelijkheid, eerlijk, houdt van humor, schoonmaken, medeleven, behulpzaam, doorzetter.

- punten: onzekerheid, afwachtend, onhandig, traag, (soms) ongeduldig, chaotisch, geen keuzes kunnen maken, impulsief/spontaan (kan ook een + punt zijn?), enorm piekeren, overbezorgd, soms miscommunicatie, liefst alles zelf willen doen, niet kunnen loslaten, onverwachte veranderingen, stress.

Liefs,

Mij