Wat een mooie, leuke, intense tijd was het..

Er is geen Local Heroes meer. Afgelopen maandag was de laatste keer. Nu zien we elkaar om de week op de vrijdagen, daar kijk ik wel naar uit.

De laatste dag voelde heel anders dan de andere keren. We hebben als groep toch een mooie band met elkaar opgebouwd. Deze band vindt ik zo anders dan met andere mensen. Het voelt veel specialer.

Het lijkt wel of wij afgezonderd waren van de 'echte' wereld. In onze wereld, op de maandag & vrijdag kon en mocht alles. Elke gevoelens of gedachten die je had, waren helemaal oké. Je mocht er zijn zoals je was en werkelijk niemand had een oordeel over een ander. Hoe verschillend je ook was.

Dat vond ik zo mooi. Waarom kan dat daar buiten dan niet zo? Als ik een wereld kon creëren, zou ik dat wensen voor iedereen. Het is het mooiste cadeau wat er is.

We hebben er een mooie laatste dag van gemaakt. Het voelde heel emotioneel. Het ging over onze plank: voorkant (positieve kanten van jezelf) en de achterkant (obstakels, onzekerheden van jezelf). Met de vraag: waar zou je staan over 5 jaar als je je alleen op de achterkant focust? Hoe zou je je voelen? En wat nou als je je alleen op de voorkant focust? Hoe voel je je dan? 

Ik vond dit wel heel interessant om mee te maken. Het geeft meer bewustwording over wat het met je kan doen. Daarna hebben we aan onze chi (energie) gewerkt. Je eigen energie is sterker dan je kracht. Om vervolgens de plank door midden te slaan, als metafoor dat je al je patronen, obstakels, onzekerheden en meer achter je laat. Ik vond het erg inspirerend.

Aan het einde hadden wij de coaches een mooi cadeau gegeven. Wij kregen onze certificaten en een mooi Local Heroes tshirt!

Het is zeker geen vaarwel, maar een tot ziens. Spreek jullie snel weer!

Liefs,

Mij