paniek in de tent

Afgelopen zaterdag was er weer een leuke rollerdisco bij sporthallen Zuid (vlakbij Amstelveenseweg). Dit keer was het erg rustig vergeleken de andere keren, omdat veel skaters in Parijs waren bij een groot skate event. 

Dat was wel even lekker! Ongestoord gekke dingen kunnen doen zonder dat ik mij ongemakkelijk voelde. Als de pro skaters er zijn en het is drukker, dan voel ik mij snel ongemakkelijk. Dus dit was fijn. 

We hebben tenminste veel gelachen. Helaas had ik blaren, maar dat weerhield mij er niet van om te skaten. Gewoon door de pijn heen, toch?

Om 23:00 was het afgelopen en gingen we naar buiten. Toen kwam de paniek bij mij..

Schijnbaar was het evenement Amsterdamse Zomer er naast bezig en dat was toen ook afgelopen. Ik had nog nooit zoveel mensen gezien, het waren er duizenden! 

Ik had in mijn hoofd dat het rustig zou zijn, dat ik met 5 minuten op Amstelveense weg zou staan en voor middernacht thuis zou zijn. Dat werd 'm niet.

Nou oké dacht ik, ik zou naar Amstelveenseweg kunnen lopen ondanks de drukte maar vond dat dood eng. Toen stond er een groot bord met 'AMSTELVEENSEWEG AFGEZET. LOOP NAAR ZUID'. fuck.

Mijn lieve collega werd opgehaald. In hun auto passen 2 personen, dus ik kon niet mee. Alleen het was een uitdaging om er met de auto te komen, aangezien alles compleet vast stond. Mensen liepen over de weg zonder te kijken, waren dronken en het was slecht geregeld. 

Voordat mijn collega naar huis ging, liep ze met mij mee naar Zuid (dit was 20 minuten lopen). Doordat ik zoveel paniek had, lukte mij het niet om alleen daarheen te gaan. Ik vond het zo fijn dat ze mee liep! Dat had ik ook gezegd. Daarna was ze opgehaald bij Zuid en ging ze naar huis.

Eenmaal op station Zuid ging ik eerst even zitten om bij te komen, toen volgde de tranen al snel. Ik wilde niet huilen omdat er overal mensen waren, maar goed emoties hou je niet tegen. 

Alle moed bij elkaar verzameld en de metro opgezocht. Helaas was het daar ook druk. Eenmaal in de metro had ik wel een plekje, alleen ze vonden het leuk om er een party metro van te maken door harde muziek aan te zetten en te zingen. Ik had nog nooit zo snel uit een metro gewild. 

Bij Lelylaan was ik eruit gegaan met wat moeite. De feestgangers vonden dansen in de metro leuker en stonden voor de deur te feesten. Gelukkig kwam ik er wel uit. 

Ja, toen begon ik nog meer te huilen en voelde echt enorme paniek. Ik belde mijn collega op en toen werd ik wel weer rustig. 

Mijn vriend had mij opgehaald omdat ik niet meer verder durfde met het OV. Echt heel lief van hem. We waren rond 01:30 uur thuis ongeveer. 

Wat een avond was dat. Nu weet ik heel zeker dat dat soort uitgaan helemaal niks voor mij is. Nu wil ik alleen een oplossing vinden voor dit soort situaties, dat zou wel handig zijn. 

In ieder geval, ik heb het overleefd!

Liefs,

Mij