Inzichten

Ik was van plan om wat te schrijven sinds Januari. Zelfs wat geschreven. Alleen, ik schreef het niet meer voor mijzelf zag ik in. En dat is niet de bedoeling van mijn blog. Ik schrijf het in eerste instantie puur voor mijzelf. Ik vind het wel fijn als het een ander (ook) kan helpen, maar dat is in principe bijzaak.

Momenteel ben ik meer bezig met spiritualiteit. Ik heb Reiki 1 mogen ontvangen. Voor mij betekent spiritualiteit; energie, mindfulness en rust. Dat is ook wat ik erin ervaar. Ik lees ook de boeken van Heamin Sunim (Hij is een Zuid-Koreaanse leraar en schrijver van het zenboeddhisme traditie). De boeken 'dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt' en 'houden van dingen die niet perfect zijn' hebben mij veel inzichten gegeven. Zelfs zo, dat ik over alles bij mijzelf ging twijfelen. 

'she who knows everything, knows nothing'

Ik dacht altijd dat als ik een bepaalde leeftijd had bereikt, of iets had geleerd, dat dat het was. Dat ik dan wist wie ik was! Nu weet ik dat ik elke keer kan veranderen, kan blijven groeien. Ik leer altijd, mijn hele leven door. 

Mijn overtuigingen en waarden kan ik veranderen door middel van nieuwe perspectieven of inzichten. Dan verander ik uiteindelijk van gedachten en ook mijn mening over iets. Daardoor heb ik niet bij definitie een hele uitgesproken mening, zoals andere dit wel kunnen hebben. Maar, het ligt daarbij ook aan het onderwerp. Als ik er niet veel over weet, dan vind ik niet dat ik er wat over kan zeggen, tot ik er meer over weet. 

Voorheen nam ik altijd iemands mening aan, want ik dacht dat is 'de waarheid'. Dat is niet zo. Nu hoor ik je mening aan en kijk ik of ik er wat mee kan, om uiteindelijk een eigen mening te vormen.

Sinds het begin van dit jaar knapte er wat in mij. Ik wil rust. Laat mij lekker mijn ding doen. Werken, met vrienden afspreken, rolschaatsen, boekjes lezen en de katten knuffelen. Het hoeft allemaal niet meer zo ingewikkeld.

Van daaruit ben ik ook begonnen met bewust bepaalde patronen te veranderen. Ik kijk dan naar de situatie - hoe reageer ik? is dit helpend? zo niet, dan neem ik letterlijk een stapje terug om de situatie te overzien en doe ik het bewust anders. Dit vind ik een uitdaging! 

Ik heb ervaren dat het er ook aan ligt wat het is, welke situatie en hoe ik mij op dat moment voel. Als ik mij goed voel dan lukt het beter. Ook forceer ik niks. Als het écht niet gaat, dan haal ik even diep adem en doe ik het een andere keer opnieuw.

Zo heb ik moeite met loslaten en controle. Het huishouden laten voor wat het is, ik wil alle taken op mij nemen en vind het moeilijk als een ander het doet. Want ik weet hoe ik het doe en niet hoe de ander het doet. En denkt de ander wel aan alles? Ja, dit ligt volledig bij mij en dit is zeker het moeilijkste stuk om te veranderen. Kleine stapjes!

Wat ik laatst had geleerd was dat je altijd een keuze hebt. Ja, dit zegt vrijwel iedereen maar het drong nooit tot mij door tot dat ik het zelf meemaakte. Ik was bij de rolschaats les en was te vroeg, doordat ik het niet goed had begrepen qua tijd. Op dat moment sloeg de paniek bij mij toe (falen), heb een halfuur gehuild en toen dacht ik 'ik kan nu toegeven aan mijn angst (falen) of ik zet mij erover heen en ga lekker rolschaatsen. Ik deed het tweede en het voelde erg goed! 

Nog een keer: Je hebt altijd een keuze. Het ligt niet aan de ander of je omgeving. Hoe je er zelf mee omgaat, is het belangrijkste. Als je getriggerd word door iets of iemand, ligt dit bij jou. Dan is het aan jou om er wat mee te doen. (Hoe komt het dat ik zo getriggerd word? Waar komt het vandaan? Wat kan ik eraan doen?).

Jij kiest welke emotie of gevoel je aandacht geeft.

Ik heb nog wat anders over mijzelf geleerd. Ik denk altijd in oplossingen. Dus als je bij mij gaat klagen over iets of iemand, dan krijg je een oplossing. Hier had ik het met iemand over en ze gaf mij goed advies. Even vragen 'wat is je behoefte?'. Of dat de ander het duidelijk maakt wat zijn behoefte hierin is. Zo weet ik beter hoe ik je kan helpen of met je mee moet klagen.

Evengoed is het wel fijn als je ergens mee zit en je wilt iets kwijt, eerst even vragen 'Hoe ben je momenteel mentaal? Kan ik wat kwijt of zal ik later terug komen? Welke behoefte heb je?'

Dit wil ik mijzelf ook aanleren. Ik vind het zelf ook prettig als iemand deze vragen aan mij stelt.

Dan als laatste heb ik nog nieuws: ik krijg begeleiding vanuit Voorzet voor mijn autisme. Dit word stopgezet. Omdat ik weet wat ik kan doen. Alle hulp was heel fijn en ben dankbaar dat het kon maar ook dankbaar dat ik zo ver ben gekomen en dat het klaar is. Een einde en een nieuw begin, zo zie ik het. 

Dankjewel voor het lezen. 💕

Daan