Autasstisch!

Ik zag dit woord en ik vond 'm wel heel leuk eigenlijk. Autasstisch!

Op het moment zit ik in strijd met mijzelf. Met name met mijn overtuigingen, normen, waarden en patronen. Autisme speelt er ook een onderdeel in.

Nou hebben NLP en Systemisch werk mij ontzettend veel gebracht. Systemisch werk als laatste afgerond en zo'n training maakt veel los. Ergens is het ook een soort 'trauma' therapie/verwerking.

Ik merk dat ik dit 'stuk' van mij moeilijk vind om te delen, terwijl ik al zoveel deel en heel open ben. Dit voelt meer kwetsbaar en ben bang voor de oordelen die kunnen komen..

hee, lieve daan

ik zie dat het jou teveel word. 

alle prikkels om je heen en de drukte. je wilt ontsnappen, verstoppen, schreeuwen maar het gaat niet. want je 'moet' door. 

doorgaan met voldoen aan sociaal zijn. doorgaan met het hoge tempo. met alle ballen hoog houden.

De afgelopen jaren deed ik alsof ik geen autisme heb. Want dan word ik als 'normaal' gezien en sneller geaccepteerd, toch? Dat dacht ik wel en zo voelde het soms ook. Alleen als je doet alsof je iets niet hebt, gaat dat uiteindelijk tegen je keren. 

Zo kan ik overstuur raken van onoverzichtelijke situaties, als iets onverwachts is en zodra je aan mijn spullen zit, terwijl deze een specifieke plek hebben. Voor iemand anders kan dit moeilijk te begrijpen zijn en eerlijk begrijp ik het zelf ook (nog) niet helemaal, want ik wil niet zo reageren en ik zeg tegen mijzelf 'het is niet expres, het komt goed, het is oké'.

Wat tot nu toe het beste werkt is het er laten zijn en erover praten, steun zoeken. Zo gaat het weer voorbij. Hoelang het duurt verschilt per keer, het is net hoe ik mij voel op dat moment.

Zoals ik aangaf zit ik in strijd met mijzelf. Het stukje aanvaarden van mijn autisme. Hoe kan ik zelf er het beste mee omgaan? En wat kan de ander doen? Ik ga een maand en week planning aanschaffen die op de koelkast kan zodat dat mij hopelijk meer overzicht geeft in de taken. Voor werk heb ik een werk planner aangeschaft. Ook wil ik een andere routine.

Om 7 uur opstaan, aankleden en zelfzorg, met de app Actify een aantal oefeningen doen. Lichaamsbeweging, zorgen dat ik genoeg drink en fruit eten. Tussendoor als het te druk word in mijn hoofd aandacht geven aan meditatie. Geen tot zo min mogelijk TV kijken en mobiel gebruik vooral voor appen/bellen. Voor het slapen gaan nog mediteren. Ik drink vooral water.

Dit zodat ik beter voor mijzelf zorg en meer rust in mijn hoofd. Minder prikkels.

Ik wil het ook op werk toepassen en veel dingen zullen ook wel mogelijk zijn. Waar ik alleen mee zit is dat het allemaal snel gaat. Het is zoveel schakelen. Kassa, klant vraagt wat, spiegelen, bijvullen, oh klant wilt weer wat vragen, vracht uitlopen, weer naar de kassa, vissen vangen.. Geef mij maar een taak waar ik mij op kan focussen. 

Hier zit ik nog wel mee. Want ik ben er zó klaar mee. Het voelt op werk alsof ik een ander persoon speel. Een kameleon. 

Ik heb mijzelf aangeleerd op werk om snel te denken, te schakelen en sneller te zijn. Alles oppakken, of zelf doen. En dat breekt mij nu op mentaal. Want het is niet iets van mij, ik deed het zodat ik erbij hoorde en ik mij volwaardig voelde. 

Want wat ik vaak hoorde was 'jij hebt autisme, dus je kan dit en dat niet'. Dus ging ik over presteren. 

En dat heeft mij ook veel gebracht, dat ik meer kan dan ik denk. Ik heb er lessen uit gehaald.

Maar.. het is klaar. Ik ben klaar met dat patroon. Er komt ruimte voor nieuwe patronen en daarmee nieuwe overtuigingen en het kan goed zijn dat niet iedereen dat leuk gaat vinden, dan hoort dat zo te zijn.

Zo ben ik onlangs begonnen met kickboks. Heerlijk! Even helemaal uit je hoofd. De ene keer volg ik de bokszak training, andere keer weer conditie. Bij deze sportschool word je gekoppeld aan een ander, zo train je toch een beetje samen. Dat vind ik wel leuk en zo leer ik weer van de ander. 

Blijf dicht bij jezelf. 

Liefs Daan 💜