De wereld is snel, maar ik neem de tijd.

En toen zat ik overspannen thuis.

Het is heel gek om ineens van elke week te werken, naar helemaal niets en dat vond ik ontzettend moeilijk. De eerste 1.5 maand dat ik thuis zat, kon ik ook echt niks. Ik sliep veel, was echt moe en de bank was mijn maatje samen met Netflix.

In mijn vorige post deelde ik dat ik graag wilde lassen en ik had mij ingeschreven bij de opleiding, een intake gehad en toets. Uit de toets bleek dat ik heel veel begeleiding nodig zou hebben op school en op het werk doordat ik geen ervaring heb en ontzettend veel moeite heb met rekenen. Daarnaast bestaat het vooral uit constructie en dat sprak mij minder aan. De opleidingsmanager was wel echt super vriendelijk en had toevallig ook een NLP achtergrond. Hij dacht mee en was eerlijk in dat ik vast heel goed zou kunnen lassen doordat ik nauwkeurig ben, alleen 8 uur lassen op een dag kan niet en ik zit met mijn epilepsie. Nou bleek dat niet zozeer een probleem te zijn gaf hij aan, omdat nu ook iemand deze opleiding doet en epilepsie heeft. De werkgever / opleiding heeft aanpassingen gedaan. Dat vond ik fijn om te horen. Alleen mijn epilepsie voel ik niet aankomen, dat maakt het moeilijker. Beetje lullig als ik ineens ga gooien tijdens het lassen.

Maargoed, het lassen zelf had mij leuk geleken en heel stoer om te doen. Het is wat het is :).

Vanuit daar ben ik weer verder gaan onderzoeken en kijken. Werk-centrum Groot Amsterdam heeft mij geholpen en daar kwam o.a uit dat ik goed ben in organiseren, creatief ben, praktisch denk en structuur nodig heb. Daar kwam weer uit qua beroepen groepshulp, ruimtelijkvormgever en dierenverzorger. Ik zat wel op de goed weg! Laten we groepshulp maar niet doen, dat zijn teveel prikkels.

Voor nu werk ik nog bij mijn huidige werkgever en daar ben ik weer aan het re-integreren. Ik hou een document bij per keer dat ik heb gewerkt, zodat ik weet wat ik voelde in mijn lichaam, of er spanningen waren, angsten en onzekerheden. Wat er gebeurde op dat moment. Zodat ik dat kan meenemen in gesprekken met de bedrijfsarts of mijn begeleiding. Zo zie ik ook waar ik tegen aanloop.

Afgelopen jaar ging het ook ineens heel slecht met mijn kat, Bailey. Hij was echt niet lekker nadat hij vermist was afgelopen september of augustus, dus keken het aan en in oktober was ik met hem naar de dierenarts gegaan. Er kwam een heel lichte onsteking uit en we moesten hem in de gaten houden. Maand later at hij niet meer, had koorts. Het ging ineens heel snel achteruit. Dus weer naar de dierenarts en dit was 30 december 2024. De dierenarts vond het verstandig een buik echo te laten maken, alleen het waren feestdagen, nieuwe jaar etc dus veel met vakantie of geen tijd. Daarom zijn wij naar Dordrecht gereden en daar de buik echo laten maken. Ze zag ook dat hij een onregelmatig hartslag had en na wat onderzoek bleek hij natte FIP te hebben. Zijn buik zat vol met vocht. FIP komt vaak voor bij raskatten en/of bij acute stress. Hij was een half mainecoon en was toen kort vermist, ik denk zelf opgesloten, dus stress. Sinds 2023 is er pas medicatie op de markt wat nog in de probeer fase is maar het sloeg wel aan. Hij at alleen liquid snacks, maar met de medicatie begon hij weer te eten! 

Hij werd beter en toen op 11 januari 2025 schoot een prop los vanuit zijn hart naar zijn rug.. de rest kan je zelf wel invullen, hij heeft het helaas niet gehaald. Ik mis hem nog steeds. 

Jazzie, de andere kat, heeft er helemaal geen last van dat hij er niet meer is en vind het heerlijk nu ze alleen is. 

In Oktober 2024 de koperspiraal laten plaatsen en het is nu mei dat ik dit schrijf. Ik merk verschil in verhouding tot de pil. De pil had ik bijna 24/7 een wolkje en negatieve gedachten en dat is nu niet zo. Mijn menstruatie is wel in de war, dat even in de gaten houden. Hiervoor gebruik ik de app Clue en sinds ik van de pil af ben, heb ik wat meer volume gekregen rond mijn heupen. Niet dat thuis zitten daarbij helpt, ik probeer te letten op wat ik eet maar niet té. Maat 36 broeken pas ik, zolang er stretch in zit. Ik zag wel de mogelijkheid voor nieuwe broeken, heb dus een aantal nieuwe met veel stretch van de Only. 

Nu zijn we hier. Ik zit thuis. Er is op werk veel gebeurd en thuis met Bailey. Ik heb al eerder overspannen thuis gezeten, dat was van eind Juli 2024 tot begin December 2024. Toen was ik eigenwijs, want de bedrijfsarts zei 'blijf thuis' en ik zei 'nee, ik wil wel werken dus doe maar minder uren'. Achteraf gezien had ik inderdaad beter mijn rust kunnen pakken, but here we are.

Ik kon het niet om niet te werken want ik zou mijn routine kwijtraken en dat vond ik doodeng. Dus vandaar dan maar minder uren proberen. De bedrijfsarts die ik toen had gaf aan ga wandelen en dat deed ik. Dat hielp ook wel en ik vond het heerlijk in de ochtend voor werk nog even te doen. Maar het was niet genoeg.

Er vonden veranderingen plaats op het werk en dat vind ik heel moeilijk. Ik wist mijn plek niet meer, had geen idee wat ik aan het doen was, weer vaak emotioneel op werk, mijn hoofd liep over van gedachten en ik kon geen rust vinden in mijn lichaam. Die stond continu aan. 

Sinds maart 2024 had ik geen begeleiding meer omdat het goed ging en sinds Oktober 2024 heb ik weer begeleiding, dit keer vanuit Prodeba. Vorige keer was het Voorzet. Dat terzijde, ik heb wel hele fijne begeleiding. Ze denkt goed mee, ik kan haar appen of bellen, ze gaat mee naar gesprekken voor mijn werk, zorgt voor diepgang en geeft psycho-educatie over autisme. 

Ik weet dat ik autisme heb sinds mijn 7e jaar, maar er is nooit uitleg geweest wat dat is of hoe ik ermee om kan gaan. Het enige wat ik wist was dat ik moeite heb met aankijken, communiceren en vrienden maken. Pas recent, vanaf 27 jaar (ik ben nu 28), weet ik er meer over en hoe het bij mij werkt. Hoe mijn brein werkt en wat ik nodig heb.

Om maar wat voorbeelden te noemen. Ik vind het spannend om mensen aan te kijken en dat is niet omdat dat aan de ander ligt, maar omdat ik het moeilijk vind dat de ander in mijn ogen kijkt. Het is zo intense connectie. Als ik dan een zonnebril draag gaat dat wel. Ik voel ook de energie van de ander door hun ogen. Evengoed voel ik de energie van een ander wel. Daardoor kan ik moeilijk plaatsen wat mijn eigen gevoelens zijn omdat ik alles van een ander ook voel. 

Ik heb moeite met schakelen, eerst 'dit' en dan 'dat' en schakelen is iets wat op werk wordt verwacht. Het is de vraag in hoe ver ik dit (nog) kan waarmaken. Regelmaat, structuur, overzicht en duidelijkheid (goed communicatie) heb ik ook nodig om goed te functioneren. Ik ga niet goed op flexibele dagen en uren. Het is te variabel voor mijn brein om dit bij te houden. Wat wel werkt is maximaal 2 aaneengesloten dagen of om de dag en dan weer vrij. Zo heb ik ook genoeg verwerkingstijd aangezien ik alles langzaam verwerk, dus dat heb ik nodig.

Door begeleiding heb ik van alles al geleerd over hoe autisme bij mij werkt, oftewel mijn brein want niet alles is autisme. Ergens denk ik ook 'het is gewoon een label' en vind ik het fijner om het te benoemen als 'hoe mijn brein werkt' want dat is een feit.. in mijn gedachtegang. 

Zo kwam ik er ook achter dat ik, voordat ik een mening gevormd heb, het moet verwerken (dus verwerkingstijd), het van ALLE kanten moet zien en dan pas kan ik een mening of keuze maken. Vandaar dat ik vaak geen idee heb wat mijn mening is of wat ik wil; ik heb simpelweg de informatie nog niet. 

En nu weet ik heel zeker dat ik heel veel LETTERLIJK neem. Grapjes snap ik wel, het ligt eraan hoe de toon is. Ach, ik kan er vaak achteraf wel om lachen. Dan is er wat gebeurd en dan denk ik dagen later ineens 'oh, dat was niet letterlijk bedoeld'. Ik vraag wel vaker hoe iets nu word bedoeld zodat er geen misverstanden zijn. Wat ik ook leerde was dat ik heel zwart-wit denk. Het is alles of niets. Nuance vind ik moeilijk te begrijpen. 

Nou heb ik ook sterke kanten zoals; nauwkeurig, structrueel, organiseren/ordenen, details gericht, goede focus, anders denken, humor en creatief. Kijk, hartstikke leuk!

Mijn please gedrag en patronen zitten ook diep en het is goed dat ik daar steeds meer van bewust ben. Ik leer nu daadwerkelijk mijn grenzen aan te geven doordat ik meer ervaar wat ik voel en me er bewust van ben wat ik nodig heb. Ik ga heel goed op rust en stilte, zo kan ik opladen. Soms met vrienden zijn vind ik gezellig, zolang ik daarna kan bijkomen. Die alleen tijd heb ik nodig.

Wat mij nu enorm helpt is mijn emotie-dagboek. Het is gewoon een google document, maar ik schrijf elke avond wat ik heb gedaan, voelde en wat me kan helpen. Zo zie ik mijn patronen in (letterlijk, want het is opgeschreven en ik ben visueel ingesteld) en het geeft mijn hoofd rust omdat ik het kan loslaten. Ik maak ook gebruik van copilot en die vraag ik dan van alles en geeft me tips, die noteer ik ook of ik stuur het document en dan analyseert hij het en daar haal ik ook tips uit. En nee, het vervangt niet begeleiding of een psycholoog. 

Ik heb eindelijk geleerd dat alles wat ik doe.. doe het voor jezelf. Dit zinnetje herhaal ik ook heel veel. Als je goed voor jezelf zorgt, ben je veel leuker en voel je je fijner. Je kan wel altijd met het huishouden, werk, gezin en vrienden bezig zijn. Waar blijf jij dan? Dus ik plan nu mezelf in. Elke ochtend doe ik 10-15 minuten yoga, kijk ik geen tv en maak ik geen gebruik van mijn mobiel omdat ik merkte dat dit niets toevoegde behalve een onrustig, vol hoofd. Dus ga ik kleuren, met mooi weer de tuin in, een boekje lezen (kindle gekocht - beste aankoop ooit), sieraden maken of wat anders. 

Denk maar niet dat het allemaal perfect is hoor! Ik zit soms toch ook nog op mijn mobiel en kijk toch tv. Het zit hem in het bewust worden en dan bewust een andere keuze maken. Ja, je hebt altijd een keuze. Wat kan helpen als je weer op je mobiel zit omdat je je verveelt, is ga liggen en staar naar het plafond. Je brein gaat uiteindelijk uit verveling wat anders bedenken.

En loslaten is zo lekker. Ik had niet gedacht dit ooit te zeggen. Het gaat ook met vallen en opstaan en het voelt ongemakkelijk soms, maar ik kan eindelijk de afwas en het huishouden wat meer laten voor wat het is. Ik hou van opgeruimd en schoon, maar ik wil ook gewoon leven en niet stressen omdat ik nog de afwas etc moet doen. Dus ik doe het lekker in de avond en kleine huishoudelijk taken kan ik tussendoor doen, zo hoeft niet alles in 1 dag. 

Wil je het huishouden leuker maken? Zet muziek aan of een luisterboek. Ik luisterde naar 'the let them theory' van Mel Robbins en ik heb hier echt veel aan gehad. Zeker met betrekking tot controle. Laat ze en laat me. Alles wat buiten mij gebeurd, ligt niet in mijn macht en kan ik niks aan veranderen. 

Mijn moeder en ik maakte een grapje erover. 'wil je de afwas doen? 'nou, dat ligt niet in mijn macht!' en zo door. Elke keer als ik hieraan denk, moet ik lachen.

Wat ik nog mee wil geven is, doe dingen met aandacht, focus op het hier en nu. De grounding oefening helpt mij hierbij:

5-4-3-2-1 Methode: Merk 5 dingen op die je kunt zien, 4 dingen die je kunt aanraken, 3 dingen die je kunt horen, 2 dingen die je kunt ruiken en 1 ding dat je kunt proeven. 

Ik hoop hiermee weer iemand te helpen die zijn eigen proces doormaakt. Dankjewel voor het lezen!